^ 1 ii iii iv v vi 2 ii iii iv v vi vii viii ix x 3 ii iii iv v vi vii viii ix x xi 4 ii iii iv v vi vii viii ix x xi xii xiii xiv xv xvi 5 ii iii iv v vi vii viii

Явление VI

Еще несколько гостей, подходящих к ручкам. Лука Лукич с женою.

Sceno VI

Ankoraŭ kelke da gastoj, kiuj iras kisi la manojn, Luka Lukiĉ kun sia edzino.
Лука Лукич. Имею честь… Luka Lukiĉ. Mi havas la honoron...
Жена Луки Лукича (бежит вперед). Поздравляю вас, Анна Андреевна!

Целуются.

А я так, право, обрадовалась. Говорят мне: «Анна Андреевна выдает дочку». «Ах, боже мой!» — думаю себе, и так обрадовалась, что говорю мужу: «Послушай, Луканчик, вот так счастие Анне Андреевне!» «Ну, — думаю себе, – слава богу!»
И говорю ему: «Я так восхищена, что сгораю нетерпением изъявить лично Анне Андреевне…» «Ах, боже мой! — думаю себе, — Анна Андреевна именно ожидала хорошей партии для своей дочери, а вот теперь такая судьба: именно так сделалось, как она хотела», — и так, право, обрадовалась, что не могла говорить. Плачу, плачу, просто рыдаю. Уже Лука Лукич говорит: «отчего ты, Настенька, рыдаешь?» — «Луканчик, говорю, я и сама не знаю, слезы так вот рекой и льются».		 Edzino de Luka Lukiĉ (kuras antaŭen). Mi gratulas vin, Anna Andrejevna!

Ili sin kisas.

Kaj mi efektive tiel ekĝojis. Oni diras al mi: «Anna Andrejevna edzinigis sian filinon». — «Ha, mia Dio», mi ekpensis, kaj mi tiel ekĝojis, ke mi diras al la edzo: «Aŭdu, Lukĉjo, jen kian feliĉon ricevis Anna Andrejevna!» «Nu, — mi diras al mi mem, — dank' al Dio!»
Kaj mi diras al li: «Mi estas tiel ravita, ke mi brulas de senpacienco esprimi persone al Anna Andrejevna»... «Ha, mia Dio, — mi pensas en mi, — Anna Andrejevna efektive atendis bonan partion por sia filino, kaj jen nun tia sorto: ĝuste tiel fariĝis, kiel ŝi volis»,— kaj efektive mi tiel ekĝojis, ke mi ne povis paroli. Mi ploras, ploras, nu, mi simple ploregas. Jam Luka Lukiĉ diras: «Kial vi, Nanjo, ploras?» — «Lukĉjo, — mi diras, — mi eĉ mem ne scias, la larmoj jen simple fluas rivere».
Городничий. Покорнейше прошу садиться, господа! Эй, Мишка, принеси сюда побольше стульев. Urbestro. Mi petas vin, sidiĝu, sinjoroj! He! Miŝka, alportu ĉi tien pli da seĝoj!

Гости садятся.

La gastoj sidiĝas.
^ 1 ii iii iv v vi 2 ii iii iv v vi vii viii ix x 3 ii iii iv v vi vii viii ix x xi 4 ii iii iv v vi vii viii ix x xi xii xiii xiv xv xvi 5 ii iii iv v vi vii viii