Явление VIХлестаков и Артемий Филиппович, вытянувшись и придерживая шпагу. |
Sceno VIĤlestakov kaj Artemij Filippoviĉ, streĉiĝinte kaj subtenante la spadon. |
| Артемий Филиппович. Имею честь представиться: попечитель богоугодных заведений, надворный советник Земляника. | Artemij Filippoviĉ. Mi havas la honoron min prezenti: kuratoro de kadukulejoj, kortega konsilanto Zemlanika. |
| Хлестаков. Здравствуйте, прошу покорно садиться. | Ĥlestakov. Bonan tagon, mi petas vin, volu sidiĝi. |
| Артемий Филиппович. Имел честь сопровождать вас и принимать лично во вверенных моему смотрению богоугодных заведениях. | Artemij Filippoviĉ. Mi havis la honoron akompani vin kaj akcepti vin persone en la kadukulejoj konfiditaj al mia administrado. |
| Хлестаков. А, да! помню. Вы очень хорошо угостили завтраком. | Ĥlestakov. Ha, jes! mi memoras. Vi tre bone nin regalis per matenmanĝo. |
| Артемий Филиппович. Рад стараться на службу отечеству. | Artemij Filippoviĉ. Mi ĉiam estas preta fervori en servado al la patrujo. |
| Хлестаков. Я — признаюсь, это моя слабость, — люблю хорошую кухню. Скажите, пожалуйста, мне кажется, как будто бы вчера вы были немножко ниже ростом, не правда ли? | Ĥlestakov. Mi konfesas, ke ĝi estas mia malforta flanko, — mi amas bonan kuirejon. Diru, mi petas, ŝajnas al mi, kvazaŭ hieraŭ vi estis de iom pli malalta kresko, ĉu ne vere? |
| Артемий Филиппович. Очень может быть. (Помолчав). Могу сказать, что не жалею ничего и ревностно исполняю службу. (Придвигается ближе с своим стулом и говорит вполголоса). Вот здешний почтмейстер совершенно ничего не делает: все дела в большом запущении, посылки задерживаются… извольте сами нарочно разыскать. Судья тоже, который только что был перед моим приходом, ездит только за зайцами, в присутственных местах держит собак и поведения, если признаться пред вами, — конечно, для пользы отечества я должен это сделать, хотя он мне родня и приятель, — поведения самого предосудительного. Здесь есть один помещик, Добчинский, которого вы изволили видеть; и как только этот Добчинский куда–нибудь выйдет из дому, то он там уж и сидит у жены его, я присягнуть готов… И нарочно посмотрите на детей: ни одно из них не похоже на Добчинского, но все, даже девочка маленькая, как вылитый судья. |
Artemij Filippoviĉ. Tre povas esti. (Post kelka silento). Mi povas diri, ke mi nenion domaĝas kaj mi fervore plenumas mian servadon. (Alŝovas sin pli proksime kun sia seĝo kaj parolas mallaŭte). Jen la ĉi tiea poŝtestro absolute nenion faras; ĉiuj aferoj estas en granda malordo: la sendaĵoj estas retenataj... volu mem intence esplori. Ankaŭ la juĝisto, kiu ĵus estis antaŭ mia veno, okupas sin nur per ĉasado de leporoj, en la oficejoj li tenas hundojn, kaj lia konduto, se mi devas konfesi antaŭ vi, — kompreneble, pro la utilo de la patrujo, mi devas tion ĉi fari, kvankam li estas mia parenco kaj amiko, — lia konduto estas la plej kondamninda. Ekzistas tie ĉi unu bienhavanto Dobĉinskij, kiun plaĉis al vi vidi; kaj apenaŭ tiu ĉi Dobĉinskij ien eliras el la domo, la juĝisto jam tie sidas ĉe lia edzino, mi povas ĵuri... kaj intence rigardu la infanojn: neniu el ili similas Dobĉinskij-n, sed ĉiuj, eĉ la malgranda knabineto, estas veraj portretoj de la juĝisto. |
| Хлестаков. Скажите пожалуйста! а я никак этого не думал. | Ĥlestakov. Kion mi aŭdas! kaj mi neniel pensus, ke tiel estas. |
| Артемий Филиппович. Вот и смотритель здешнего училища… Я не знаю, как могло начальство поверить ему такую должность: он хуже, чем якобинец, и такие внушает юношеству неблагонамеренные правила, что даже выразить трудно. Не прикажете ли, я все это изложу лучше на бумаге? | Artemij Filippoviĉ. Jen ankaŭ la inspektoro de la ĉi tiea lernejo... Mi ne scias, kiel la estraro povis konfidi al li tian oficon: li estas pli malbona ol jakobeno, kaj li inspiras al la junularo tiajn malbontendencajn regulojn, ke estas eĉ malfacile tion ĉi esprimi. Ĉu vi ne ordonos, mi ĉion tion ĉi raportos pli bone sur papero? |
| Хлестаков. Хорошо, хоть на бумаге. Мне очень будет приятно. Я, знаете, этак люблю в скучное время прочесть что–нибудь забавное… Как ваша фамилия? я все позабываю. | Ĥlestakov. Bone, vi povas raporti eĉ sur papero. Al mi estos tre agrable. Mi iom amas en enua tempo tralegi iom amuzan... Kiel estas via nomo? Mi ĉiam forgesas. |
| Артемий Филиппович. Земляника. | Artemij Filippoviĉ. Zemlanika. |
| Хлестаков. А, да! Земляника. И что ж, скажите, пожалуйста, есть ли у вас детки? | Ĥlestakov. Ha jes! Zemlanika. Kaj kiel, diru, mi petas, ĉu vi havas infanetojn? |
| Артемий Филиппович. Как же–с, пятеро; двое уже взрослых. | Artemij Filippoviĉ. Sendube! kvin; du estas jam grandaĝaj. |
| Хлестаков. Скажите, взрослых! А как они… как они того?.. | Ĥlestakov. Ha, grandaĝaj! Kaj kiel ili... kiel ili tion?.. |
| Артемий Филиппович. То есть не изволите ли вы спрашивать, как их зовут? | Artemij Filippoviĉ. Tio estas, ĉu ne plaĉas al vi demandi, kiel oni ilin nomas? |
| Хлестаков. Да, как их зовут? | Ĥlestakov. Jes, kiel oni ilin nomas? |
| Артемий Филиппович. Николай, Иван, Елизавета, Марья и Перепетуя. | Artemij Filippoviĉ. Nikolao, Ivano, Elizabeto, Mario kaj Perpetuo. |
| Хлестаков. Это хорошо. | Ĥlestakov. Tre bone. |
| Артемий Филиппович. Не смея беспокоить своим присутствием, отнимать время, определенного на священные обязанности… (Раскланивается с тем, чтобы уйти). | Artemij Filippoviĉ. Mi ne kuraĝas tedi per mia alestado, forpreni tempon, destinitan por sanktaj devoj... (Salutas kaj intencas foriri). |
| Хлестаков (провожая). Нет, ничего. Это все очень смешно, что вы говорили. Пожалуйста, и в другое тоже время… Я это очень люблю. (Возвращается и, отворивши дверь, кричит вслед ему). Эй, вы! как вас? я все позабываю, как ваше имя и отчество. | Ĥlestakov (akompanante). Ne, nenion malhelpas. Ĉi ĉio estas tre ridinda, kion vi parolis. Mi petas vin, ankaŭ en alia tempo... Mi tion ĉi tre amas. (Reiras kaj malferminte la pordon, krias al la foririnto). He, vi! kiel oni vin... mi ĉiam forgesas, kiel estas via nomo kaj patronomo. |
| Артемий Филиппович. Артемий Филиппович. | Artemij Filippoviĉ. Artemij Filippoviĉ. |
| Хлестаков. Сделайте милость, Артемий Филиппович, со мной странный случай: в дороге совершенно поиздержался. Нет ли у вас взаймы денег — рублей четыреста? | Ĥlestakov. Estu tiel bona, Artemij Filippoviĉ. Stranga okazo min trafis: en la vojo mi elspezis mian tutan monon. Ĉu vi ne havas iom da mono por pruntedoni al mi, ekzemple kvarcent rublojn? |
| Артемий Филиппович. Есть. | Artemij Filippoviĉ. Mi havas. |
| Хлестаков. Скажите, как кстати. Покорнейше вас благодарю. | Ĥlestakov. Ha, kiel bonokaze. Mi humile vin dankas. |